Rok 1879
W roku 1897 pewien ekscentryczny jubiler z³o¿y³ w jednym urz±dzeniu nastêpuj±ce elementy :
- ³y¿eczkê,
- ig³ê od maszyny do szycia,
- zagiêty ¶rubokrêt,
- star± rurkê lutownicz±,
- zagiêty metal,
- oraz kawa³ek drena.
Razem z rêcznie pompowanym kopmresorem nazwa³ urz±dzenie "rozpylaczem" (z ang. "Paint ditributor" - rozdzielacz farby)
Jak to dzia³a³o ??
Rêcznie pompowane powietrze zbierane by³o w zbiorniku wyrównawczym, sk±d wêdrowa³o do koñcówki rurki lutowniczej.
Po nacisniêciu uchwytu wêdrowa³o do dalszej czê¶ci "rozpylacza". Spê¿one powietrze wylatywa³o doln± rurk± i uruchamia³o ¶migie³ko zamocowane do zagiêtego ¶rubokrêta.
Do ¶migie³ka zamontowana by³a ig³± od maszyny do szycia. Gdy ¶migie³ko siê porusz³o ig³a przeskakiwa³a ruchem zwrotnym wzd³ó¿ ³y¿eczki, na której umieszczona by³a farba.
Ig³a z osadem z farby porusza³a siê w kierunku drugiej rurki ze sprê¿onym powietrzem, które zdmuchuj±æ zawarto¶ farby osadzonej na igle, rozpyla³o farbê.
Abner Peeler bo tak nazywa³ siê wynalazca "rozpylacza" pochodzi³ z wielopokoleniowej rodziny jubilerów. Jednak okaza³ siê byæ genialnym wynalazc± nie tylko "rozpylacza" ale równie¿ na d³ugo przed opatentowaniem urz±dzeñ takich jak maszyna do szycia, czy maszyna do pisania. Mimo wielkiego geniuszu zosta³ zwolniony z pracy i okradziony z pomys³u stworzenia pistoletu do malowania pod ci¶nieniem. Swój pierwszy model "rozpylacza" ju¿ wtedy nazwanego "powietrznym pêdzlem" (z ang. air brush), Peeler sprzeda³ za 10 $, za¶ sam patent na wytwarzanie "rozpylacza" sprzeda³ w 1882 roku braciom Walkup za sumê 700 $, co by³o przyzwoit± sumk± jak na owe czasy.
Peeler nie potrafi³ wykorzystywaæ do wzbogacenia siê w³asnych wynalazków, czego nie brakowa³o jednak braciom Walkup, którzy zbudowali firmê na pomys³ach Peelera.
Rok 1882.
W roku 1882 zbudowano nowy model ulepszaj±c poprzednika i zmieniaj±c w nim trzy rzeczy :
A - najwa¿niejsze - dodano d¼wigienkê "walking arm" (z ang. chodz±ce ramiê), daj±c± mo¿liwo¶æ kontroli odleg³o¶ci wychylenia ig³y w kierunku wypustu sprê¿onego powietrza,
B - drugie ramiê, odpowiada³o za wypust sprêzonego powietrza na wiatraczek, czyli powodowa³o kontrolê szybko¶ci ruchów ig³y,
C - strumieñ powietrza ju¿ nie wydmuchiwa³ farby ponad ig³ê jak w poprzedniku, tylko kierowa³ strumieñ farby na dó³ wprost na malowany obiekt.
Niew±tpliwie Peeler sprawi³, ¿e bracia Walkup uczynili aerograf nie tylko urz±dzeniem do malowania, ale równie¿ ¼ród³em swojego biznesu. Szczególnie do rozwoju aerografu przyczyni³a siê ma³¿onka jednego z braci Walkup - Phoebe, która malowa³a akwerelami. Nowy aerograf reklamowano jako ulepszony, szczególnie przydatny i szybki w malowaniu obrazów.
W ci±gu dwóch dni bracia Walkup zarobili zawrotn± sumê 50 ty¶. $. Z takim kapita³em firma Walkup Brathers mog³a rozpocz±æ kampaniê popularyzowania aerografu. O godzinie 7 rano 6 pa¿dziernika 1883 roku firma braci Walkup zmieni³a nazwê na "Airbrush Manufacturing Company", a nazwa "Airbrush" narodzi³a siê dla ¶wiata.
W 1884 Phoebe Walkup odnios³a wielki sukces ukazuj±c wernisa¿ portretów malowanych aerografem na ¶wiatowej wystawie w Nowym Orleanie, by³o to kamieniem milowym dla narodzin aerografu. Utworzono pierwsz± w ¶wiecie szko³ê, ucz±c± technik pos³ugiwania siê aerografem, szko³± zyska³a s³±wê w przeci±gu trzech lat, jako "Illinois Art School".
W 1885 opatentowano nowy model pakowany w futera³ wy¶cie³any at³asem, zawieraj±cy zapasow± ig³ê, podajnik farby, oraz mechaniczne czê¶ci zapasowe. Zaczêto te¿ nadawaæ numery seryjne dla ka¿dego sprzedanego modelu, mia³o to pomóc w identyfikacji. Kompletny zestaw zawieraj±cy aerograf w pude³ku, pompkê oraz zbiornik wyrównawczy sprzedawano pocz±tkowo za sumê 40 $.
Po¶rednicy zaczêli szybko podchwytywaæ sprzeda¿ i rozprowadzali aerograf w Chicago, Nowym Jorku i Filadelfii, za cenê bagatela 50 $.
W 1885 roku ukaza³ siê równie¿ podrêcznik, zawieraj±cy mnóstwo rycin jak poprawnie i skutecznie ko¿ystaæ z aerografu.
Do roku 1888 aerograf zosta³ rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych i powoli zaczo³ wkraczaæ na rynek europejski, ulepszono tak¿e jego konstrukcjê poprzez wzmocnienie wiatraczka.
Rok 1893
Wszystkie dane historyczne zawarte w ksi±¿kach o airbrush'u wskazuj± rok 1893 jako rok zaistnienia. Tak naprawdê w owym czasie aerograf by³ reprezentowany jako narzêdzie malarskie nie tylko przez braci Walkup ale tak¿e prze Thayer'a i Chandler'a z Chicago firmê tradycyjnie zwi±zan± z zdobieniem ceramiki i drzeworytów.
Thayer i Chandler zwyczajowo "ukradli" stoisko handlowe braciom Walkup i u¿yli nazwy "Airbrush" dla swojego produktu.
Ich model by³ znacz±co rózny od aerografu Walkupów - ich aerograf bardziej przypomina³ pióro do pisania, by³ porêczniejszy, dok³adniejszy, profesjonalny. Zrobi³ ogromne wra¿enie na publiczno¶ci wystawy.
Charls Burdick zaprojektowa³ i skonstruowa³ tak¿e w tym roku bardzo podobny aerograf na bazie projektu braci Walkup jednak jego projek upad³ a on sam wyjecha³ do Anglii.
