Jesteœmy szczêœliwi - wreszcie dotar³o, w skromnym plastikowym opakowaniu dwufunkcyjne cacko, sprê¿arka dawno stoi w koncie, czeka na to ¿eby jej u¿yÌ. Tyle ¿e potrzebny jest nam odwadniacz i odolejacz do³¹czony do wyjœcia, od niego prowadzi d³ugachny pleciony w¹¿, jedna koùcówka do³¹czona do odolejacza i odwadniacza, poprzez szybkoz³¹czkê, zaciœniêta pierœcieniem zaciskowym najmniejszego kalibru (1 cm). Do drugiego koùca do³¹czamy szybkoz³¹czkê od aerografu i skrêcamy pierœcieniem zaciskowym (gdy mamy tu problem z rozmiarami zawsze mo¿na to omin¹Ì poprzez dokrajanie ma³ych kawa³ków z mniejszych rozmiarów wê¿y lub wiêkszych, tak aby pasowa³y do szybkoz³¹czki lub obejmy). Ok jak ju¿ dzia³a to super, wtyczka do kontaktu i pompujemy (ha³as przez chwilê) szybko stop. Zegar manometru powinien zatrzymaÌ siê najdalej na 2 atmosferach (2 bar). S³ychaÌ nieszczelnoœci na z³¹czkach - trzeba to zlikwidowaÌ i to szybko. Jeœli nie ma nieszczelnoœci to wybieramy interesuj¹cy nas rodzaj farby któr¹ zamierzamy wypróbowaÌ. Pierwsz¹ czynnoœci¹ przed nalaniem do kubeczka aerografu powinno byÌ odpowiednie rozcieùczenie. Farba nie mo¿e byÌ gêsta, a raczej p³ynna. Nie ¿a³ujmy rozcieùczalnika ale z wyczuciem (nie róbmy 4 herbat z jednej torebki) tzn. nie róbmy z koloru czarnego "brudnej wody". Ok po rozcieùczeniu nape³niamy kubeczek, nie do pe³na ale najdalej do po³owy. Kubeczek koniecznie zakrywamy pokrywk¹, aby niechc¹cy nie zrobiÌ chlapniêÌ na otoczenie gdy gwa³towniej machniemy rêk¹. No dobra co teraz?
Teraz wciskamy tylko w dó³ spust górny - s³ychaÌ syk. To dobrze powietrze przedostaje siê swobodnie przez koronê aerografu. Wiêc do dzie³a - psiknijmy na treningow¹ powierzchnie (pionow¹ nie poziom¹) z odleg³oœci przynajmniej 1 cm lub wiêcej. Odchylamy lekko spust do ty³u (ci¹gle wciskaj¹c w dó³) nie na odwrót - nigdy nie odchylamy w ty³ nastêpnie wciskaj¹c w dó³. Im mocniej odchylamy spust tym strumieù jest szerszy - poróbmy kreski kropki i inne wywijasy na ró¿nych odchyleniach. To proste.


Po takiej iloÂści kropek, kresek i wywijasĂłw wiemy co nieco jak trzymaĂŚ aerograf i kiedy go uzupeÂłniaĂŚ rozcieĂączonÂą farbÂą.
Trzeba porobiĂŚ trochĂŞ wiĂŞcej aby mĂłc sobie przyswoiĂŚ ruchy rĂŞkÂą i odlegÂłoÂści, no i wprowadziĂŚ trochĂŞ precyzji. Groty i pĂŞtle. Groty zaczynamy od natrysku trzymajÂąc spust w pozycji zerowej i ciÂągnÂąc szybko kreskĂŞ ku gĂłrze odchylajÂąc do peÂłnego cofniĂŞcia spustu. Na samym koĂącu zatrzymujemy dozowanie strumienia powietrza tak aby nie utworzyÂły siĂŞ kropki na koĂącach grotu oraz rozdmuchy farby na boki (w postaci maÂłych pajÂączkĂłw).

Pêtle - pêtle tworzymy na ma³ym ci¶nieniu - zaczynamy od lekkiego odchylenia w pozycji zerowej spustu ci±gn±c po zwrotnej pêtli kreskê ku górze w pozycji szczytowej na maksymalnym odchyleniu wykonujemy ruch przeciwstawny w dó³ zmniejszaj±c strumieñ do pozycji zerowej spustu. Æwiczymy do upad³ego a¿ zaczn± wychodziæ ³adne pêtelki.


Kolejne Ìwiczenia pozwol¹ na precyzyjne wyrobienie rêki. Pobawmy siê tym razem w kropeczki i kreseczki ³¹cz¹c ten chaos coraz to cieùszymi kreseczkami (minimalnie odchylony spust i minimalnie dozowane ciœnienie).


To samo Ìwiczenie ale na spokojnie i z wiêksz¹ koncentracj¹ - przygotuj œwie¿y panel tak aby nie dekoncentrowaÌ siê poprzednimi Ìwiczeniami. Spróbuj na pocz¹tek powstawiaÌ regularne, jak najmniejsze kropki. Jeœli wyszed³ mniej wiêcej regularny kwadrat to dobrze. Nastêpnie jak najcieùszymi kreskami ³¹czymy kropka z kropk¹, d³ugimi liniami jak i tymi krótkimi. Wykonuj te Ìwiczenie regularnie, a twoja rêka stanie siê pewna i spokojna. Jeœli doszed³eœ do perfekcji to gratulujê - podnieœ poprzeczkê, weŸ czarny arkusz do Ìwiczeù i zrób to samo Ìwiczenie bia³¹ farb¹ na czarnym tle. Teraz jeœli Ci idzie jak z p³atka to zacytujê prekursora polskiej aerografii Pana Andrzeja Karpiùskiego - "Jeœli zrobisz to samo z biel¹ na czarnym tle to jesteœ baaaaaaaaaaardzo dobry(a)".