Jeste¶my szczê¶liwi - wreszcie dotar³o, w skromnym plastikowym opakowaniu dwufunkcyjne cacko, sprê¿arka dawno stoi w koncie, czeka na to ¿eby jej u¿yæ. Tyle ¿e potrzebny jest nam odwadniacz i odolejacz do³±czony do wyj¶cia, od niego prowadzi d³ugachny pleciony w±¿, jedna koñcówka do³±czona do odolejacza i odwadniacza, poprzez szybkoz³±czkê, zaci¶niêta pier¶cieniem zaciskowym najmniejszego kalibru (1 cm). Do drugiego koñca do³±czamy szybkoz³±czkê od aerografu i skrêcamy pier¶cieniem zaciskowym (gdy mamy tu problem z rozmiarami zawsze mo¿na to omin±æ poprzez dokrajanie ma³ych kawa³ków z mniejszych rozmiarów wê¿y lub wiêkszych, tak aby pasowa³y do szybkoz³±czki lub obejmy). Ok jak ju¿ dzia³a to super, wtyczka do kontaktu i pompujemy (ha³as przez chwilê) szybko stop. Zegar manometru powinien zatrzymaæ siê najdalej na 2 atmosferach (2 bar). S³ychaæ nieszczelno¶ci na z³±czkach - trzeba to zlikwidowaæ i to szybko. Je¶li nie ma nieszczelno¶ci to wybieramy interesuj±cy nas rodzaj farby któr± zamierzamy wypróbowaæ. Pierwsz± czynno¶ci± przed nalaniem do kubeczka aerografu powinno byæ odpowiednie rozcieñczenie. Farba nie mo¿e byæ gêsta, a raczej p³ynna. Nie ¿a³ujmy rozcieñczalnika ale z wyczuciem (nie róbmy 4 herbat z jednej torebki) tzn. nie róbmy z koloru czarnego "brudnej wody". Ok po rozcieñczeniu nape³niamy kubeczek, nie do pe³na ale najdalej do po³owy. Kubeczek
koniecznie zakrywamy pokrywk±, aby niechc±cy nie zrobiæ chlapniêæ na otoczenie gdy gwa³towniej machniemy rêk±. No dobra co teraz?
Teraz wciskamy tylko w dó³ spust górny - s³ychaæ syk. To dobrze powietrze przedostaje siê swobodnie przez koronê aerografu. Wiêc do dzie³a - psiknijmy na treningow± powierzchnie (pionow± nie poziom±) z odleg³o¶ci przynajmniej 1 cm lub wiêcej. Odchylamy lekko spust do ty³u (ci±gle wciskaj±c w dó³) nie na odwrót - nigdy nie odchylamy w ty³ nastêpnie wciskaj±c w dó³. Im mocniej odchylamy spust tym strumieñ jest szerszy - poróbmy kreski kropki i inne wywijasy na ró¿nych odchyleniach. To proste.
Po takiej ilo¶ci kropek, kresek i wywijasów wiemy co nieco jak trzymaæ aerograf i kiedy go uzupe³niaæ rozcieñczon± farb±.
Trzeba porobiæ trochê wiêcej aby móc sobie przyswoiæ ruchy rêk± i odleg³o¶ci, no i wprowadziæ trochê precyzji. Groty i pêtle. Groty zaczynamy od natrysku trzymaj±c spust w pozycji zerowej i ci±gn±c szybko kreskê ku górze odchylaj±c do pe³nego cofniêcia spustu. Na samym koñcu zatrzymujemy dozowanie strumienia powietrza tak aby nie utworzy³y siê kropki na koñcach grotu oraz rozdmuchy farby na boki (w postaci ma³ych paj±czków).
Pêtle - pêtle tworzymy na ma³ym ci¶nieniu - zaczynamy od lekkiego odchylenia w pozycji zerowej spustu ci±gn±c po zwrotnej pêtli kreskê ku górze w pozycji szczytowej na maksymalnym odchyleniu wykonujemy ruch przeciwstawny w dó³ zmniejszaj±c strumieñ do pozycji zerowej spustu. Æwiczymy do upad³ego a¿ zaczn± wychodziæ ³adne pêtelki.
Kolejne æwiczenia pozwol± na precyzyjne wyrobienie rêki. Pobawmy siê tym razem w kropeczki i kreseczki ³±cz±c ten chaos coraz to cieñszymi kreseczkami (minimalnie odchylony spust i minimalnie dozowane ci¶nienie).
To samo æwiczenie ale na spokojnie i z wiêksz± koncentracj± - przygotuj ¶wie¿y panel tak aby nie dekoncentrowaæ siê poprzednimi æwiczeniami. Spróbuj na pocz±tek powstawiaæ regularne, jak najmniejsze kropki. Je¶li wyszed³ mniej wiêcej regularny kwadrat to dobrze. Nastêpnie jak najcieñszymi kreskami ³±czymy kropka z kropk±, d³ugimi liniami jak i tymi krótkimi. Wykonuj te æwiczenie regularnie, a twoja rêka stanie siê pewna i spokojna. Je¶li doszed³e¶ do perfekcji to gratulujê - podnie¶ poprzeczkê, we¼ czarny arkusz do æwiczeñ i zrób to samo æwiczenie bia³± farb± na czarnym tle. Teraz je¶li Ci idzie jak z p³atka to zacytujê prekursora polskiej aerografii Pana Andrzeja Karpiñskiego - "Je¶li zrobisz to samo z biel± na czarnym tle to jeste¶ baaaaaaaaaaardzo dobry(a)".
